Friday, May 15, 2015

Ζωή μετά τη ζωή - Γέρων Νίκων




Εμμετρα ποιήματα Γέροντα Ιωσήφ Ησυχαστή- Προς τον Ιησούν


Γλυκύτατε μου Ιησού, βάλσαμον της ψυχής μου,

αγάπη της καρδίας μου, αέρας της πνοής μου.

Φως νοητόν, γλυκύτατον, ο έρως, η ισχύς μου,

αγάπη πολυθαύμαστος, ο πόθος της ζωής μου.

Η πίστις μου και η ελπίς, αγάπη μου γλυκεία,

Σωτήρα ποθεινότατε, γλυκειά παρηγορία"

ελθέ, γλυκεία μου πνοή, ελθέ, ζωή μου θεία,

ελθέ, φως των ομμάτων μου, γλυκειά μου θυμηδία

και φώτισον τα σπλάγχνα μου, τον νουν και την καρδίαν

και πάρασχε στο σώμα μου απάθειαν τελείαν,

διαύγασον εν τω νοΐ τον θείον φωτισμόν σου,

την λαμπροτάτην κίνησιν των θείων γνώσεων σου,

δος μου, αγάπη μου γλυκειά, αυτά που σου ζητάω,

τους πόδας σου ν΄ ασπάζομαι και να γλυκοφιλάω.

Ζητώ, γλυκεία μου πνοή, αιτώ ο υπεσχέθης

και κρούω με κατάνυξιν κι επιθυμώ να έλθης

και συν Πατρί και Πνεύματι μέσα μου να εισέλθης·

μονήν αγίαν ποίησον, να λειτουργής ως θέλης

και ως ευαρεστήσαι συ, Πατήρ, Υιός και Πνεύμα"

αξίωσον να σε υμνώ απαύστως νύκτα, μέρα

και μην χωρίζεις απ΄ εμού, μη μ΄ αποδοκιμάσεις,

αφού 'δες, πως είμαι, ασθενής, μη θες να με πειράζης·

δεν υποφέρω, δεν βαστώ στιγμή τον χωρισμό σου,

διότι καταφλέγομαι από του έρωτος σου.

Φλεγόμενος σ' αναζητώ στους ουρανούς να σ' εύρω

κι' αφού σκιρτάς κατανοώ πως μέσα μου σε έχω.

Το σκίρτημά σου φλέγει με, πλέον δεν υποφέρω,

να βρίσκωμαι εδώ στην γή, σώμα βαρύ να φέρω.

Πολλάκις πταίω, σε λυπώ και σε παραπικραίνω,

πλην πάλιν συ με αγαπάς, δεν στέκεις πικραμένος.

Πόσον γλυκύς, γλυκύτατος, είσαι αγαθέ Χριστέ μου

αλλ' αν μ΄ αφήνης, σύντομα σ΄ αλησμονώ Θεέ μου.

Αν μ΄ αγαπάς, σε αγαπώ, κι΄ αν με βαστάζης, στέκω·

αν δε μικρόν απέρχεσαι, ευθύς ως χόρτον πέφτω.

Ο έρωτας μου είσαι συ, η φλόγα της αγάπης,

ο ζήλος και η όρεξις κι΄ η προθυμία αύθις

και πάλιν όλα ίστανται, εάν μένης μαζί μου·

ει δε μικρόν αναχωρείς, σκοτίζεται η ψυχή μου.

Μέσα μου σε κατανοώ και έξωθεν σε βλέπω,

σε θεωρίαν έλκεις με, θαυμάζω τούτο βλέπων.

Όπου να ιδώ, παντού Χριστός, πάσα την γην πληρώνης

εις έκπληξιν ανάγεις με, τας φρένας μου αλλοιώνεις.

Στην Λειτουργία έρχομαι, διά να σε κοινωνήσω

και στην καλύβη στρέφομαι, πάλιν εκεί σε βρίσκω.

Μελίζεσαι, μερίζεσαι, εσθίεσαι απ΄ όλους

τους ευσεβείς χριστιανούς και πάλιν μένεις σώος.

Μετά Πατρός ευρίσκεσαι, μέσ΄ τους αγίους είσαι,

στον κόσμον όλον ευρίσκεσαι, ποσώς δεν περικλείσαι.

Στις εκκλησίες θύεσαι, μέσα μου σώος είσαι

και τόπος δεν ευρίσκεται, όπου συ να μην είσαι.

Μονάχα στους αγαπητούς, μόνον στους σε ειδότες

δεικνύεις την αγάπην σου, δυνάμεις σου τας τόσας·

θαυμάζομαι, εξίσταμαι, εκπλήττομαι και φρίττω,

πως όλα ταύτα γίνονται δεν ημπορώ να είπω.

Κι΄ αφού στο βάθος χάνομαι των θείων νοημάτων,

στρέφω και πάλιν όπισθεν και την αγάπην πιάνω

και φθέγγομαι πως σ΄ αγαπώ, γλυκύτατε Χριστέ μου,

Ιησού μου και Σωτήρα μου, Πανάγιε Θεέ μου.

Μη παύσης να διδάσκης με, μη παύσης να φωτίζης,

στο θέλημά σου οδήγησε, εσύ καθώς γνωρίζεις

και πλούτιζέ με συνεχώς στην ιδικήν σου αγάπην

και βάσταζε να βρίσκωμαι διά παντός με ταύτην.

Και πέπεισμαι πως αληθώς αυτή θα μ' όδηγήση

και μέσα στας άγκάλας σου θα φέρη να με ρίψη"

να χαίρω», να ευφραίνομαι με σένα τον Χριστόν μου,

τον Κύριόν μου και Θεόν, εις αιώνας αιώνων.

Αμήν.


πηγη 

Ο πλούσιος δίνει λόγο για την ελεημοσύνη και ο φτωχός για την υπομονή ( Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος )


 

Και όχι μόνο ο πλούσιος, αλλά και ο φτωχός δίνει λόγο για την φτώχεια του αν υπέμεινε την φτώχεια του γενναία και με ευχαρίστησι, αν δεν απελπίσθηκε, αν δε δυσανασχέτησε, αν δεν κατηγόρησε την πρόνοια του Θεού, βλέποντας άλλον να ζη τρυφηλή και σπάταλη ζωή, ενώ τον εαυτό του να είναι μέσα στην στέρησι.

Όπως δηλαδή ο πλούσιος δίνει λόγο για την ελεημοσύνη, έτσι και ο φτωχός δίνει λόγο για την υπομονή. Ή καλύτερα όχι μόνο για την υπομονή, αλλά και για την ελεημοσύνη την ίδια διότι η φτώχεια δεν είναι εμπόδιο για ελεημοσύνη. Και μάρτυρας είναι η χήρα, που έρριξε τα δύο λεπτά και με την μικρή εκείνη εισφορά ξεπέρασε εκείνους, που κατέθεσαν πολλά (Λουκ. 21, 1-4 ).

Και όχι μόνο οι πλούσιοι και οι φτωχοί, αλλά και οι άρχοντες και οι δικαστές εξετάζονται με πολλή ακρίβεια, αν τυχόν παραβίασαν τον δίκαιο, αν έβγαλαν αποφάσεις για τους δικαζομένους από εύνοια ή από απέχθεια, αν αποφάσισαν αντίθετα από ό,τι έπρεπε, διότι τους κολάκεψαν αν από μνησικακία έβλαψαν εκείνους που δεν είχαν δια πράξει καμιά αδικία.

Κρινόμαστε και για τα ακούσματα

Και όχι μόνο για τα λόγια μας κρινόμαστε, αλλά και για τα ακούσματα, όπως για παράδειγμα, αν παραδέχθηκες ψεύτικη κατηγορία εναντίον του πλησίον σου. «Να μην παραδεχθής», λέει η Γραφή, «επιπόλαιο άκουσμα» (Εξ. 23, 1). Αν όμως, όσοι δέχονται επιπόλαιο άκουσμα δεν θα επιτύχουν συγνώμη, όσοι δια βάλλουν και κατηγορούν, ποιά απολογία θα έχουν;

Είμαστε υπόλογοι και για τις σκέψεις μας

Και γιατί λέω για λόγια και για ακούσματα, την στιγμή που είμαστε υπόλογοι και για τις σκέψεις μας; Και αυτό ακριβώς για να δηλώση ο Παύλος έλεγε: «Γι’ αυτό να μην κρίνετε κάτι πριν από τον καιρό του, μέχρι που να έρθη ο Κύριος, που θα ρίξη φως σε όσα είναι κρυμμένα στο σκοτάδι και θα φανερώση τις προθέσεις των καρδιών» (Α΄ Κορ. 4,5 ) . Και ο ψαλμωδός λέει: «Έτσι και κάθε ανθρώπινη σκέψι θα εξομολογηθή σε εσένα» (Ψαλμ. 75,11 ). Τί σημαίνει «κάθε ανθρώπινη σκέψι θα εξομολογηθή σε εσένα»; Για παράδειγμα, αν με δόλο και πονηρή σκέψη μίλησες στον αδελφό σου, αν με το στόμα και την γλώσσα σου τον επαινούσες, μέσα σου όμως σκεπτόσουν το κακό του και τον φθονούσες.

Και πάλι ο Χριστός υπονοώντας τούτο ακριβώς , ότι δηλαδή θα τιμωρηθούμε όχι μόνο για τις πράξεις αλλά και για τις σκέψεις μας, έλεγε: «Όποιος βλέπει γυναίκα με πονηρή επιθυμία, έχει ήδη διαπράξει μέσα του μοιχεία με αυτήν» (Ματθ. 5,28 ). Αν και δεν διαπράχθηκε η αμαρτία, αλλά είναι ακόμα μέσα στην σκέψι, όμως ούτε έτσι μπορεί να μείνη ακατηγόρητος όποιος για το σκοπό αυτόν παρατηρεί με προσοχή τα κάλλη των γυναικών, με σκοπό να ανάψη την επιθυμία της πορνείας.

Πηγή: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΣ ΑΜΒΩΝ Θ΄
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ»